umrzeć

umrzeć
1. pot. Od tego się nie umiera; od tego nikt nie umarł «coś nie jest przyjemne, ale nie przyniesie komuś większej szkody, coś można wytrzymać, znieść»: Dróżnik nie wpuszczał za próg. (...) – Powyzdychamy z zimna. – Ano, co komu pisane – odpowiadał. – Zresztą od deszczu nikt nie umarł. Od mrozu to co innego. A do zimy daleko. J. Krzysztoń, Wielbłąd.
2. pot. Umarł w butach «o sytuacji beznadziejnej, bez wyjścia; nie ma wyjścia, przepadło»: Z piskiem opon, na sygnale, karetka wyjechała ze stacji. – No to umarł w butach – stwierdził Adam. – Innej karetki z lekarzem oczywiście nie masz? – spytał Michała. A. Strączek, Wyznanie.
3. Umierać z ciekawości «być bardzo ciekawym»: Proszę pana – wyrwała się Jola – proszę nam powiedzieć, co pan znalazł w tej blaszanej tulei, bo my umieramy z ciekawości. Kapitan spojrzał na nią uważnie, a potem wyszeptał tajemniczo: – Skarby. A. Bahdaj, Wakacje.
4. Umierać z głodu «odczuwać dotkliwy głód»: Rób, co chcesz, ja idę do domu, bo umieram z głodu... K. Dunin, Tabu.
5. Umrzeć swoją, własną śmiercią «umrzeć śmiercią naturalną»: Ani jeden z członków Biura Politycznego ze składu w 1950 roku nie umarł własną śmiercią. W. Górnicki, Szerpa.
Coś umarło śmiercią naturalną zob. śmierć 3.
Umierać ze strachu zob. robić 12.
Umrzeć dla świata zob. świat 35.
Umrzeć pod nożem zob. nóż 8.
Żyć nie umierać zob. żyć 8.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • umrzeć z — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyimś} {{/stl 8}}imieniem na ustach {{/stl 13}}{{stl 7}} umrzeć, wymawiając w chwili śmierci czyjeś imię : {{/stl 7}}{{stl 10}}Umarł z imieniem Polski na ustach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • umrzeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}umierać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}od tego {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}}się nie umiera [jeszcze nikt nie umarł]; umarł w butach {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • umrzeć — dk XI, umrę, umrzesz, umrzyj, umarł, umarły, umarłszy umierać ndk I, umrzećam, umrzećasz, umrzećają, umrzećaj, umrzećał «zakończyć życie, przestać żyć; skonać» Umrzeć młodo, w kwiecie wieku. Umrzeć nagle. Umrzeć z honorem, jak bohater. Umierać… …   Słownik języka polskiego

  • umrzeć swoją [własną] śmiercią — {{/stl 13}}{{stl 7}} umrzeć na skutek choroby lub starości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denat nie umarł swoją śmiercią, lecz został zamordowany. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • umrzeć dla świata — {{/stl 13}}{{stl 7}} wybrać życie w odosobnieniu, zerwać stosunki towarzyskie, stracić zainteresowanie sprawami doczesnymi na rzecz życia duchowego; też: wstąpić do klasztoru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za bramą klasztorną umarł już dla świata. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • umierać — → umrzeć …   Słownik języka polskiego

  • kipnąć — Umrzeć Eng. To die …   Słownik Polskiego slangu

  • kojfnąć — Umrzeć Eng. To die …   Słownik Polskiego slangu

  • odwalić kitę — Umrzeć Eng. To die …   Słownik Polskiego slangu

  • przekręcić się — Umrzeć Eng. To die …   Słownik Polskiego slangu

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”